“Het besef begint steeds meer door te dringen dat de mens de enige en cruciale factor tot het succes van elke technologische ontwikkeling en ieder proces is”, zegt dit artikel. Prachtige woorden. In flagrante tegenspraak daarmee staat de dagelijkse praktijk van recruitmentsystemen die zonder enige menselijke tussenkomst een kandidaat opzij gooien omdat deze vergeten is om een bepaald trefwoord te gebruiken. Komt geen levend wezen aan te pas.

Een kandidaat wordt in zo’n systeem beschouwd als een verzameling kenmerken die wordt aangehouden tegen de kenmerken van een functie – als de match minder is dan 80% of 90% of wie weet, 100%, volgt volautomatisch een afwijzing. Razend efficiënt en nee: de kandidaat staat niet centraal; hij/zij is een entiteit met eigenschappen en dient als input voor een proces. De klaagzangen over dergelijke praktijken zijn niet van de lucht. Maar is dat terecht?

Een beetje wel natuurlijk. Niemand wordt graag als een nummer behandeld, tenzij dat het nummer van een winnend lot is. Maar er zit ook een andere kant aan het verhaal.

Vlekjes

We geven zelf niet altijd een waarheidsgetrouw beeld van onszelf. In sociale profielen, in cv’s… Er zit altijd wel wat bij dat een beetje of soms een beetje veel is opgepoetst. Dat is niet erg en past helemaal in het verschijnsel personal branding, maar helemaal eerlijk is het natuurlijk niet. “We zijn allemaal ons eigen alter ego geworden”, zegt het genoemde artikel. En dat alter ego heeft geen zin in vlekjes. Maar als je jezelf incompleet presenteert, moet je niet mopperen als je niet op het geheel wordt beoordeeld.

Efficiency

Daar komt bij dat ‘de kandidaat centraal’ lang niet altijd eenvoudig haalbaar is: in bepaalde sectoren verdwijnen meer banen dan er bij komen. Als gevolg daarvan zijn er voor sommige vacatures véél meer kandidaten dan voorheen. Hoezeer die kandidaten allemaal recht hebben op een persoonlijke behandeling, het zijn individuen per slot, het is net zo begrijpelijk dat er zo nu en dan gegrepen wordt naar een efficiency-maatregel.

Dat wil niet zeggen dat het een volstrekt onpersoonlijke of respectloze ervaring moet zijn. Er zijn genoeg mogelijkheden om in dit ‘technologische’ proces menselijke elementen aan te brengen. Je moet er alleen even over nadenken.

De kandidaat centraal stellen? Waarom?
Getagd op: