We zijn het er met elkaar doorgaans over eens: een vacaturetekst is een cruciaal onderdeel van elke arbeidsmarktstrategie. Vaak de eerste kennismaking. Een vehikel voor je employer brand. De beste kans om de aandacht van die begeerde kandidaat te trekken. Een manier om boven de concurrentie uit te stijgen. Je zou dus denken dat daar altijd heel veel aandacht aan wordt besteed.
Jammer genoeg is dat niet het geval. Ik zie nog massa’s dramatisch opgestelde teksten waaraan duidelijk te weinig aandacht is besteed: ongezellig zakelijk, uitputtend en vaak vol irrelevante informatie, lang, abstract en vooral onbeschrijfelijk saai. Wie hier vaker komt weet: van de vergelijking van recruitment met marketing en sales moet ik niet veel hebben, maar in dit geval denk ik: kunnen we nog wat van leren.
Neem nu een koekjesfabriek. Geen fabrikant haalt het in z’n hoofd om z’n koekjes aan te prijzen met: er zit meel, boter, suiker, eieren en zout in, ze hebben een uur in de oven gezeten bij 150 graden en er zit een verpakking omheen. Die fabrikant heeft dondersgoed in de gaten dat hij op die manier nul koekjes verkoopt, dus wat zegt hij? Koop mijn koekjes en maak iedereen blij tijdens de zondagmiddagthee met het hele gezin!
Abstracte termen
Die les heeft de gemiddelde vacaturetekst nog niet geleerd. Die ziet eruit als de etikettering op dat pak koekjes, je weet wel, de namens de EU verplichte vermelding van alle, maar dan ook alle ingrediënten en allergenen. Vol met ‘functiebestanddelen’: je gaat dit, je gaat dat, je doet zus en je doet zo. Om de een of andere reden meestal geformuleerd in abstracte termen als ‘bijdragen aan de beleidsontwikkeling van de afdeling’ (wat voor beleid?) of ‘strategisch overleg met stakeholders’ (wie zijn dat?). En o ja, je moet aan minstens tien eisen voldoen, maar we vertellen je niet wat je gaat verdienen. Het tegenovergestelde van de verleidelijke en verleidende tekst die het zou moeten zijn. Waarom doen we onszelf dit nog steeds aan?!
Af- en aanleren
Misschien omdat we denken dat het moeilijk is om een goede vacaturetekst te schrijven. Ik denk dat dat reuze meevalt en dat iedereen in staat is om misschien geen perfecte, maar toch zeker een behoorlijke tekst af te leveren. Om te beginnen moet je dingen afleren . Je moet loskomen van de officiële functiebeschrijving en van een afstandje naar de baan kijken. Keuzes durven maken. Niet in paniek raken als je van de tien functiebestanddelen er maar drie uitlicht (omdat dat de zaken zijn waar het écht om gaat). Ook moet je dingen aanleren, te beginnen met vragen stellen. Wat is de context? Wat is echt gaaf aan deze baan en waarom is dat aantrekkelijk voor de doelgroep? Lef, dat moet je ook aanleren: hoe schrijf je alles authentiek en als het even kan zonder clichés (uitdagend, dynamisch, continu) op? Wat is relevant en wat niet? Ofwel: de kunst van het weglaten en schrijven is schrappen. Niet altijd eenvoudig, maar absoluut te leren.
Als de vacaturetekst werkelijk het ‘visitekaartje’ van de organisatie is, zullen we dan afspreken dat hij vanaf nu de aandacht krijgt die hij verdient?